Lavinia (Özdemir ASAF)

1. Bekle dedi gitti.                                                                                                                                     ben beklemedim, o da gelmedi.                                                                                                           ölüm gibi bir şey oldu.                                                                                                                           Ama kimse ölmedi.                                                                                                                                                                                                               İlk okuduğumuzda her ne kadar aklımıza duman gelse de  bugün size dumandan değil  Özdemir Asaf’tan  bahsedeceğim.57 yıllık ömrüne bir sürü ölümsüz eser bırakan üstat.Hayatına  bir tanede ölümsüz aşk sığdırmış ,bu aşkın meyvesi lavinia şiiridir. Daha sonra Feridun Düzağaç yorumuyla şarkı olaraktan dillere dolansa da ilk başlarda ümitsiz bir aşığın duygularını dışa vurumu olarak oluşmuştur. Rivayet o dur ki Asaf öğrencilik yıllarında bir kıza aşık olur ve bunu dile getiremez,Duygularını şiirle dışa vurur.Yazdığı şiirlerden  biriyle bir şiir yarışmasına katılır ve bu şiir ,birinci olur.Uğruna şiir yazdığı hanımefendinin Mevhibe Meziyet olduğu söylenir.Mevhide hanımın Özdemir Asaf la  hiçbir zaman bir birlikteliği olmamıştır. Mevhibe hanım hayatı boyunca üç evlilik geçirmiştir. Asaf’ın kendisine olan hayranlığı da sadece güzelliğinden dolayı değil Mevhide  hanımın başarılarından dolayı olduğu düşünülmekte.Günümüz ilişkilerine bakılınca , başarısından veya kişiliğinden kaynaklı bir kadınla birlikte olan erkeğin var olduğunu düşünmek hayal ürünü geliyor. Neyse Mehvide hanıma geri dönecek olursam ,Güzel  Sanatlar Akademisini bitirdikten sonra resim öğretmenliği ve stilistlik  yapmıştır. Bu kısa bilgilerden sonra ,💃İşte aşkın meyvesi olan eser ; Lavinia                                                                                                                                                                   Sana gitme demeyeceğim.                                                                                                           Üşüyorsun ceketimi al.                                                                                                                       Günün en güzel saatleri bunlar.                                                                                                       Yanımda kal.                                                                                                                                          Sana gitme demeyeceğim.                                                                                                                  Genede  sen bilirsin.                                                                                                                          Yalanlar istiyorsan Yalanlar söyleyeyim ,İncinirsin,                                                                             Sana gitme demeyeceğim.                                                                                                                    Ama gitme ,Lavinia.                                                                                                                           Adını gizleyeceğim. Sende  bilme Lavinia.                                                                                                                                       Şiir kitabına da adını veren bu eser 1957 yılında yayınlanmış ama benim incelediğim kitap 2003 basımı .Okurken sürekli evet, evet tam da bu ben de bunu kast ediyorum dedim. Her özetimde  illa çok beğendiğim yerlerden örnekler veririm ,ama bu sefer seçim yapmak daha bir zor oldu.Dönemin özelliklerinden bağımsız olarak mısra sayısını enaza indirdiği için anlatmak istediğini çok açık bir şekilde ortaya koymuş . Zaten Şiirin bir görüş yansıtması bir iletisi olmasını savunan bir şairdir ,ve bunuda çok güzel bir şekilde yansıtmıştır.Mantıgı yerine duygularına göre hareket etmesi gerekçesiyle eşiyle ayrılmış fakat duygularına göre hareket etmeseydi böyle eserlerde ortaya koyamazdı,😏Bir nevi sanat için kendilerini feda eden insanlar değil midir sanatçılar?🤷‍♀️.İtiraf etmek gerekirse ilk defa Sezai Karakoç tan sonra bir şairin şiirlerini bu kadar beğendim. Özdemir Asaf’ın bugüne kadar bir çok şiirini okumuştu ama ilk defa tek bir eser altında inceleme fırsatım oldu. Yoğun bir gün yaşadıysanız,dinlenmek için ideal bir eser. Benim okurken işte bu !nasıl yanı kaç yıl önce adam benim düşündüğümü düşünmüş ve dizelere dökmüş dediğim eserle yayınımı bitiriyorum.                                                                                                                                                                           Sana seni anlatsam,anlatırım kendimi.                                                                                               Sende seni ararken kendimi arıyorum.                                                                                                                   (Yani bende bir insani hiçbir zaman olduğu gibi görmediğimize ,kendi görmek istediğimiz gibi görüp yorumladığınızdan inanıyorum,-ben hep yanlış yorumlarım -🤨bir insani tanımaya çalışırken de aslında onu neden tanımak istediğimizi,onda bizi çekenin ne olduğunu bulma merakımız olduğumuzu düşünüyorum).                                                                                                                                         Umarım merakınızı gideren insanlarla karşılaşırsınız🤚🏻